بچـــه کـــه بـــاشی
از “نقـــاشی”هـــایتـــ هـــم
مــی‌ تــواننــد بـــه روحیـــاتــ و درونیـــاتتــ پی ببــرنـــد ،
بـــزرگ کـــه مــی‌ شـــوی
از حــرفهـــایتـــ هـــم نمــی‌ فهمنـــد تـــوی دلتــ چـــه خبـــر استــ !

…زیرِ چشمِ آرزوهایم بد جور کبود شده

… عجب دست سنگینی دارد…

این سرنوشت..

ای کاش دریابیم؛

زجرهایی را که با دستان خود؛

و به عنوان حکمت به دوش می کشیم؛

علتش چیزی نیست جز دوری از خدا؛

و طولانی تر شدن جاده ی زمین تا آسمان…

گرون باش
بذاربهات روپرداخت کنن
آدماچیزای مفت رومفت ازدست میدن

مشکل اینجاست.. که همیشه آدم های تنوع طلب دست میگذارندروی آدم های باوفـــا… “استادمحموددولت آبادی”